Stijn, Lore, Tias en Louic gingen voor het eerst mee op wintersportvakantie
Een eerste keer is altijd spannend. Zeker als je voor het eerst met je gezin op wintersportvakantie gaat met een onbekende reisorganisatie. Vorig jaar beleefden Stijn, Lore, Tias (6) en Louic (8) hun vuurdoop bij Gezinssport Vlaanderen. Vandaag vertellen ze er nog enthousiast over. “Je voelt je als een VIP op reis.”
“Ik heb een drukke job en kan niet vaak lange periodes vakantie nemen. Vorige winter had ik toevallig eens een weekje vrij. De wintersportvakantie met Gezinssport Vlaanderen was een fantastische invulling van die week. Ik had niks anders willen doen”, blikt papa Stijn met blinkende ogen terug. “Toen Stijn het doorstuurde en ik zag dat alles voor jou geregeld werd, was ik meteen overtuigd”, vult mama Lore aan. “We hadden geen zin om maanden op voorhand te plannen: hoe raken we dan van ons hotel naar de piste? Waar vragen we onze skipas aan? Het was voor mij een grote geruststelling dat alles in orde was. Geen gedoe, gewoon genieten. Zalig!”
De klassieke busrit naar de bergen lieten Stijn en Lore aan zich voorbijgaan, ze reden ’s nachts met de auto. “Dat kwam voor ons beter uit. Daardoor misten we jammer genoeg wel de kennismaking en de eerste rondleiding, maar eens ter plekke voelden we ons meteen welkom. De begeleiders legden ons apart alles uit en we konden vlot aansluiten bij de groep. We voelden ons een beetje VIP’s op reis, heel tof!”
“En dan moet je weten dat onze oudste, Louic, in het begin schrik had van de lift. De monitor wou niet dat hij achteropraakte in de groep, dus pakte ze hem apart om te oefenen. ‘Hoe kunnen we hem een beetje pushen om het toch te leren?’, vroeg ze ons na de eerste keer. Daarop is Lore een keertje meegegaan met de groep om samen de lift te nemen en Louic was vertrokken. Alleen dankzij de persoonlijke aanpak van de moni’s, echt top!”
Stijn en Lore waren onder de indruk van de monitoren. “Ze deden er echt alles aan om het voor de kindjes fijn te maken. Een van de moni’s zat bijvoorbeeld elke avond te knutselen om elk kindje op het einde van de reis een mooie sleutelhanger als aandenken mee naar huis te geven. En ook buiten de lessen om zeiden ze spontaan: ‘Ah, wil je nog effe die piste doen? Laat de kindjes maar hier, ik pas er wel op’. Niks was te veel of te moeilijk. Echt chapeau. Je voelde hun rustgevende ervaring en ze gingen geweldig goed met de kindjes om.”
Stijn en Lore namen niet enkel hun zonen Tias en Louic, toen 6 en 8, mee. Ook de zus van Stijn met de neefjes en zijn ouders haalden hun dikste winterjassen uit de kast. Als ervaren sneeuwsporters vonden Stijn en Lore snel een groep van hun niveau. Louic sloot aan bij de groep beginnende skiërs, Tias bij de sneeuwgewenning “Ideaal om de sport te verkennen en zelfvertrouwen op de latten te kweken. Dat hun neefjes er ook waren, maakte alles wel gemakkelijker.”
De lessen vonden telkens in de voormiddag en de namiddag plaats, tussendoor kregen ze een uurtje vrij. “Op dag drie namen we de jongens tijdens de pauze mee op de lift. We waren niet aan het opletten en stapten per ongeluk af bij de rode piste… Eerst was het effe paniek: ‘wat nu?!’ We besloten om ze niet te waarschuwen en – tot onze grote verbazing – raakten de jongens toch vlot beneden! Achteraf waren ze supertrots. Wij als ouders ook, ze hadden op die paar dagen duidelijk veel vooruitgang geboekt”, vertellen ze.
Ook buiten het skiën om genoot het gezin van de reis. “Er heerste een supertoffe, spontane sfeer. Niet zo van ‘je moet hier sociaal zijn’. Iedereen liet iedereen op z’n gemak. Zo hebben we vooral tijd met de familie gespendeerd, en toch spontaan ook nieuwe mensen leren kennen. Het was echt een topvakantie.”