“Ik ben een drukbezet persoon”, zegt Pascal. “Op het moment dat ik grootvader werd, zag ik mezelf totaal niet als de cliché-grootouder die al zijn vrije tijd aan de kleinkinderen besteedt, want ik héb nauwelijks vrije tijd.” (lacht) En toch gaat de bompa-rol hem goed af. “Ik zie hen niet zo veel, maar als de kleinkinderen hier zijn, is het feest. Binnenkort gaan we met de hele familie op vakantie. Daar kijk ik naar uit.”
Avonturier met planning
Een eerste trip met zijn kleinkind stond twee jaar geleden al op de agenda, toen Pascal met Jan Van Eyken op pad ging voor Twee tinten grijs. “In dat programma deden we alle dingen waarmee ‘normale’ gepensioneerden hun agenda vullen, maar die we onszelf nooit zagen doen. We zijn toen zelf met het idee van de grootouder-kleinkindvakantie op de proppen gekomen. Ik had er al eerder van gehoord, maar geen haar op mijn hoofd dat dacht dat het iets voor mij kon zijn. Ik ben nogal een avonturier, stippel zelf graag mijn reizen uit, doe liever mijn eigen ding. Dat zo’n Gezinssport-vakantie me zo zou bevallen, had ik dus niet durven denken.”
En toch. Vijf dagen met zijn kleinzoon later is Pascal helemaal overtuigd van het concept. “Het was fantastisch, hé. Eigenlijk was die uitgestippelde planning een groot voordeel. Je kan gewoon meegaan met de flow en zelf weer kind worden. Er is alle tijd om je kleinkind beter te leren kennen, want je moet niet zelf voor de animatie zorgen. Dat gaf een soort rust die wel aangenaam was.”
Met kleren en al de zee in
“Elke dag is er door Gezinssport een programma opgesteld, maar eigenlijk ben je heel vrij. Alles kan, niets moet. Toen we op een regenachtige dag binnen aan het knutselen waren, raakte Thorin – toen vijf – na een tijd verveeld. Geen probleem, dus gingen Jan en ik met de kinderen naar buiten voor een strandwandeling. Dat kan allemaal. Natuurlijk is het leuker om met de hele groep samen iets te ondernemen, maar er is ruimte om je eigen ding te doen. Er zijn geen verplichtingen.”
“Dat er in het programma veel aandacht is voor beweging, vind ik belangrijk. Je zal me niet horen prediken dat het vroeger beter was, maar buitenspelen wint het tegenwoordig nog maar weinig van games en schermen. Dan wil ik mijn kleinkinderen meegeven: er is meer dan alleen maar die Xbox – mijn oudste kleinzoon is nogal een gamer –, en ravotten is plezant. Het bewijs is er: als ik Thorin vraag wat hem het meest is bijgebleven van die vakantie, vertelt hij over die keer dat hij in de gietende regen met zijn kleren aan in de zee is gesprongen. (lacht) Da’s het plezante aan zo’n vakantie én aan grootouder zijn: je mag je helemaal uitleven en kan die klein mannen een beetje rebel laten zijn.”
