“Na een eenmalige lessenreeks die ik organiseerde op vraag van de Gezinsbond, zo’n veertig jaar geleden, kwam al snel de suggestie om turnlessen te blijven inrichten”, begint Karel de Roo het verhaal van zijn club. “’Wie zit daar nu op te wachten’, was mijn eerste idee, maar het concept sloeg aan en intussen zijn we jaren verder. Ook nu nog neem ik de organisatie, coördinatie en het lesgeven op mij. Da’s meteen een tip voor jou, Patrick: verdeel de taken. Als ik ooit stop, zal ook de club stoppen. Dat kan je vermijden door meerdere mensen in het bestuur te betrekken.”

Van kerstcorrida naar de zetel

Ook Patricks club heeft wortels in de Gezinsbond. “Al jaren organiseren we in onze afdeling een run work-out, waarmee we lopers voorbereiden op de kerstcorrida in een naburige gemeente. Elk jaar gebeurde hetzelfde: na die vijf kilometer hing iedereen de loopschoenen aan de haak. Zo spijtig om de opgebouwde conditie telkens weer volledig te laten verkommeren.”“Als we nu eens een club oprichten waarmee we twee keer per week gaan lopen, dachten we, zodat we onze conditie onderhouden en voorbereid op de corrida verschijnen?” En zo geschiedde. De Bavikhoofse Runners werden geboren en tellen intussen 23 leden tussen 16 en 56 jaar oud. “De bedoeling is om in 2024 echt van start te gaan, met Start to Jog en Keep Running , twee op elkaar aansluitende programma’s waarbij we respectievelijk op afstanden tot vijf kilometer en afstanden tussen vijf en tien kilometer focussen. Op het einde van het trainingsjaar, in december, lopen we dan samen de kerstcorrida.”

Zonder prestatiedruk

Wat het geheim is om een club zo lang draaiende te houden, vragen we Karel nog. “Oog hebben voor persoonlijke beperkingen. Ons publiek is wat ouder, dus spoor ik de ene aan om op te letten voor haar knie, of raad ik een ander aan om zijn rug te ontzien. Aangezien sommigen er al bij zijn sinds dag één, ken ik mijn publiek goed. En laat mensen hun grenzen maar verleggen, ook als ze een dagje ouder zijn. Onze leden moeten zich kunnen bewijzen zonder dat er prestatiedruk is.” “Dat is inderdaad de bedoeling”, sluit Patrick af. “Je hoeft niet de snelste of de beste te zijn, zo lang je het maar dóet. We starten binnenkort met onze loopreeksen, maar durven nu al te dromen van meer. Een jongeren- en ouderengroep, samen naar verschillende wedstrijden trekken... Maar laat ons beginnen bij het begin: ik wil onze lopers in eerste instantie die runners’ high laten ervaren.”

Sociaal gebeuren

“Voor ons publiek – heel wat 60’ers – is de conditiegym belangrijk voor hun mentale welbevinden”, gaat Karel verder. “Sommigen zijn hun partner verloren. Door samen te sporten, geven we kleur aan hun dagen. In dat ene uurtje in de week zijn ze even weg van de wereld en kunnen ze volledig ontspannen in compagnie. Dat doet hen deugd. Dat doet me denken aan de nieuwjaarslessen die ik eens organiseerde: ik voorzag voor twee groepen een kwartier om te klinken op het nieuwe jaar en een uur om te sporten. Tot ze me zeiden dat ze liever allemaal samen een uur zouden sporten, zodat ze daarna ook nog een uur konden babbelen. (lacht) Sporten is een sociaal gebeuren, dat werd me toen nog eens duidelijk.”